اثر زمان پوشش دهی بر خواص پوشش نانوکامپوزیتی سرامیک-گرافن اعمال شده به روش اکسیداسیون پلاسمایی الکترولیتی روی آلیاژ منیزیم AZ31B

در این تحقیق اثر زمان پوشش دهی بر ریزساختار، سختی، مقاومت به سایش و خوردگی پوشش نانوکامپوزیتی سرامیک-گرافن اعمال شده به روش اکسیداسیون پلاسمایی الکترولیتی روی آلیاژ منیزیم AZ31B بررسی گردید. برای این منظور، پوشش های سرامیک-گرافن از الکترولیت فسفاتی حاوی نانوذرات گرافن در جریان mA/cm2 60 و زمان های 5، 10، 15 و 20 دقیقه آمده شدند. مورفولوژی و ترکیب شیمیایی پوشش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به آنالیزور EDS مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی سختی، خواص سایشی و خوردگی به ترتیب از روش میکروسختی ویکرز، پین روی دسیک و پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک در محلول 5/3% نمک استفاده شد. تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی از سطح پوشش نشان داد که با افزایش زمان پوشش دهی، تعداد و قطر حفرات به ترتیب کاهش و افزایش یافت. همچنین نتایج حاصل از آزمون سختی سنجی دلالت بر افزایش سختی با افزایش زمان پوشش دهی داشت. نتایج آزمون سایش و خوردگی نمونه ها نشان داد که با افزایش زمان فرآیند پوشش دهی، مقاومت به سایش افزایش در حالیکه مقاومت به خوردگی نمونه ها اندکی کاهش یافت.