تعیین عوامل اقتصادی اجتماعی موثر بر مخارج برق خانوارهای روستایی ایران با استفاده از نقشه های خود سازمان ده دسته ای

امروزه برق به عنوان یکی از زیرساخت های توسعه کشورها مطرح است و همواره مصرف آن در طی سال های اخیر با افزایش مواجه بوده است. مصرف برق در ایران همواره بالاتر از سطح استانداردهای جهانی است، علاوه بر این در سال های اخیر افزایش جمعیت، مهاجرت روستاییان به شهرها و ارتقا سطح زندگی آنها، توسعه شهرها و فعالیت های صنعتی، کشاورزی و خدمات، تقاضای برق را بیش از پیش افزایش داده است. ارتقاء سطح رفاه روستاییان اگرچه برای جلوگیری از مهاجرت آنها به شهرها به عنوان یکی از مشکلات کشور کافی نیست، اما شرط لازم می باشد. بنابراین تامین برق و مدیریت مصرف آن در استمرار برق رسانی به روستاها با توجه محدودیت طرف عرضه و شدت گرفتن آن به دلیل وقوع خشکسالی پیاپی در کشور در سال های اخیر از اهمیت برخوردار است. به همین دلیل، در این پژوهش به شناسایی عوامل اقتصادی- اجتماعی موثر بر توابع مخارج برق خانوارهای روستایی در فصول مختلف سال پرداخته شده و برای انجام این کار از روش نقشه های خود سازمانده دسته ای استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از این است که در مجموع 2 عامل کمی و 13 عامل کیفی در سه سطح تاثیر گذاری بر مصرف برق خانگی روستاییان شناسایی شدند.