بررسی تطبیقی ظرفیت‎های بازی‎سازی از ارداویرافنامه در مقایسه با متن و بازی دوزخ از کمدی الهی دانته

در مقاله‏ ی پیش‏رو هدف این است که با بررسی توامان بخش دوزخ از متن کمدی الهی دانته و بازی اقتباسی از آن، ظرفیت‏ها و روند تحولات متن ادبی در تبدیل به بازی رایانه ‏ای بررسی شده و به روش توصیفی- تحلیلی به این سوال اصلی پاسخ داده شود که ارداویرافنامه از ادبیات کلاسیک فارسی با توجه به شباهت‎های ساختاری و محتوایی با کمدی الهی، چه قابلیت‏ هایی برای بازتولید در قالب یک بازی رایانه‏ ای خواهد داشت. با این توصیف، از بررسی همزمان بازی و متن دوزخ و مقایسه‏ ی ارداویرافنامه با آن، می‎توان نتیجه گرفت که چارچوب داستانی هر دو اثر ادبی مشابه است و روایت ارداویرافنامه نیز با تقویت کشمکش، تعلیق و خرده‎روایت‏ های مکمل، ظرفیت تبدیل شدن به داستان مناسب بازی اقتباسی را دارد. قهرمانان هر دو متن، ویژگی‏ های مشترکی دارند و همانند بازی دوزخ، می‎توان شخصیت‏ ها را در ارداویرافنامه از وجه توصیفی و منفعل، خارج کرده و با ایجاد کارکرد و ارتباطات فعال، به شخصیت‎هایی مطلوب برای بازی اقتباسی تبدیل نمود. همچنین فضا و مکان که در متن دانته مفصل توصیف شده و در بازی اقتباسی به شکلی وفادارانه بازتولید شده است، در ارداویرافنامه نیز به لحاظ کیفی و کاربرد بیان نمادین، قابلیت تصویرسازی مشابهی داشته و این ظرفیت را دارد که با تقویت کمی و گسترش توصیف و تصویر مکانی، به بستری مناسب برای خلق یک بازی رایانه‏ ای اقتباسی چند مرحله‎ای تبدیل شود.