تحلیل حدود عاملیت صفات وراثتی در تربیت اخلاقی از منظر روایات

عوامل زیادی در فرایند تربیت اخلاقی دخیل اند، که یکی از آنها، وراثت است. پاسخ به این مسئله که وراثت چه میزان در تربیت اخلاقی انسان نقش دارد، ما را در کسب نتیجه مطلوب از فرایند تربیت و تحقق اهداف و روش های تربیتی یاری می رساند. این پژوهش با نگاهی توصیفی تحلیلی به عاملیت وراثت در تربیت اخلاقی انسان، و تاثیرگذاری آن، از منظر معصومان‰. پرداخته است. بدین منظور، ابتدا ساحت های وجودی انسان که وراثت در آنها تاثیرگذار است، بررسی شده است. آن گاه به رابطه این ساحت ها با تربیت اخلاقی اشاره شده است. نتیجه بررسی ها نشان می دهد که هر فرد بر اثر وراثت دارای زمینه های ارثی در حافظه و هوش و جسم و خلقیات است. از سوی دیگر، با تحلیل جایگاه هر کدام از این ابعاد در ساحت های مختلف تربیت، به این نتیجه رسیدیم که گرچه وراثت در برخی ساحت های تربیت، مانند: تربیت عقلانی و بدنی، نقش پررنگ و بااهمیتی دارد؛ اما در تربیت اخلاقی، صرفا به عنوان زمینه ساز، تاثیرگذار است، و باید با استفاده از روش های تربیتی مدیریت شود تا آثار زمینه ای آن مانع جریان تربیت اخلاقی نباشد.