بررسی تاثیر زمان قلمه‎گیری، موقعیت قلمه و کاربرد اکسین بر ریشه‎زایی قلمه های ساقه به‎لیمو (Lippia citriodora (Palau) Kunth)

شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.145.93.1.1576.41 به‎لیمو (Lippia citriodora (Palau) Kunth) گیاهی دارویی از خانواده شاه پسند می‎باشد. تکثیر این گیاه عمدتا به‎وسیله قلمه زدن انجام می‎شود. به‎منظور بررسی اثر زمان قلمه‎گیری (پاییز، زمستان و بهار)، موقعیت قلمه (انتهایی، میانی و تحتانی) و غلظت‎های مختلف ایندول بوتیریک اسید (IBA)‎ (صفر، 2000 و ppm4000) بر ریشه‎زایی قلمه های به‎لیمو، آزمایشی گلخانه‎ای به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در شهرستان کوار (استان فارس) در سال 96-1395 اجرا شد. براساس نتایج، قلمه های تهیه شده در پاییز ریشه‎زایی بهتری نسبت به قلمه های تهیه شده در زمستان و بهار از خود نشان دادند. صرف نظر از زمان قلمه‎گیری و کاربرد اکسین، بیشترین درصد ریشه‎زایی، تعداد ریشه، وزن خشک ریشه‎ و طول شاخساره‎ در قلمه های تحتانی که قطر بیشتری داشتند، مشاهده شد. قلمه های میانی میزان ریشه‎زایی بیشتری نسبت به قلمه های انتهایی نشان دادند. به طوری که با افزایش غلظت هورمون IBA تا سطح ppm2000، خصوصیات ریشه‎زایی شامل درصد ریشه‎زایی، تعداد ریشه ها و وزن خشک آنها افزایش یافت. هرچند در بالاترین غلظت IBA (ppm4000)، در بیشتر موارد افزایش در خصوصیات ریشه‎زایی نسبت به غلظت ppm2000 معنی‎دار نبود. اما با افزایش غلظت IBA به ppm4000، طول شاخساره های حاصل از جوانه های روی قلمه ها کاهش یافت.