ارزیابی هستی شناسی های مرتبه بالا و ارائه الزامات هستی شناسانه مناسب برای کاربردهای نظامی، امنیتی و مدیریت بحران

امروزه با پیشرفت فناوری، هر لحظه بر تعداد، تنوع و کیفیت اطلاعات صحنه های درگیری اعم از حوزه های نظامی، امنیتی و بحران، افزوده می شود. یکی از بخش های مهم در فرماندهی وکنترل صحنه های درگیری، تصمیم گیری است. دانش و اطلاعات، نقشی بی بدیل و حیاتی در فرایند تصمیم گیری دارد. هستی شناسی، ابزار مناسبی برای مدلسازی اطلاعات و دانش می باشد که آنچه در یک دامنه موضوعی جریان دارد را مدلسازی می کند. برای کاهش تلاش فراوان مدلسازی دامنه های مختلف، توسعه هستی شناسی مرتبه بالا در سطح انتزاع بسیار بالا انجام می شود. از جمله فواید هستی شناسی مرتبه بالا، رفع ابهام و فهم معنای مفاهیم و روابط موجود در هستی شناسی دامنه، امکان مقایسه آن با دیگر هستی شناسی ها، امکان نگاشت میان هستی شناسی های دامنه، ترکیب آنها و ترجمه از یکی به دیگری و در نهایت ایجاد زبان مشترک میان دامنه ها در زمان مدیریت بحران و عملیات های مشترک می باشد. با توجه به نقش مهم هستی شناسی مرتبه بالا و فقدان چنین شالوده ای برای حوزه های نظامی، انتظامی، امنیتی و مدیریت بحران در داخل کشور، در این مقاله هستی شناسی های مرتبه بالا بررسی شده و نقاط قوت و ضعف آنها استخراج می شود، سپس معیارهای گوناگون برای ارزیابی هستی شناسی های مرتبه بالا تشریح شده و مقایسه میان آنها صورت می گیرد. برمبنای این مقایسه ، ملاک های مهم در انتخاب هستی شناسی مرتبه بالای بومی برای توسعه هستی شناسی های دامنه نظامی، امنیتی و مدیریت بحران انتخاب شده و جمع بندی توسعه هستی شناسی در این حوزه ها ارائه می شود.