تولید و اصلاح نانوالیاف پلی استایرن آکریلونیتریل- پلی کربنات و بررسی رفتار جذبی آن نسبت به اورانیم در محیط های آبی

حذف و بازیابی اورانیم از محیط های آبی از دیرباز مورد توجه دانشمندان و پژوهش گران این عرصه بوده است. در این پژوهش سعی شده است با تولید نانوجاذب نانوالیاف پلی استایرن آکریلونیتریل و چندسازه ی آن با پلی کربنات با روش نیروریسی و اصلاح شیمیایی آن ها، امکان جداسازی اورانیم از پس آب های هسته ای و دیگر محیط های آبی فراهم شود. اصلاح شیمیایی این نانوالیاف با تبدیل گروه های نیتریل به آمیدوکسیم در محلول هیدروکسیل آمین و سپس قلیایی کردن آن ها در محلول سدیم هیدروکسید 2.5 درصد صورت پذیرفت. طیف بینی زیرقرمز، تبدیل گروه های نیتریل به گروه های آمیدوکسیم را اثبات کرد. ظرفیت جذب بیشینه برای پلی استایرن آکریلونیتریل برابر با 79.8 میلی گرم اورانیم بر گرم جاذب و برای چندسازه ی آن با پلی کربنات برابر با 38.5 میلی گرم اورانیم بر گرم جاذب به دست آمد. با بررسی اثر pH محیط مشخص شد که بهترین عملکرد جذبی در 4 pH واقع می شود. در نهایت واجذب اورانیم از این جاذب با محلول 1 مولار Na2CO3 و H2O2 بررسی و بهره ی واجذب بیش از 90% تعیین شد.