بررسی تاثیر پپتون و تریپتیک سوی براث (TSB) بر روی بازده ی زیست فروشویی اورانیم

یکی از چالش های اساسی در رابطه با زیست فروشویی اورانیم، انجام اقدام هایی برای بهبود، تسریع و افزایش بازده ی فرایند استخراج است. از جمله ی این اقدام ها، فراهم نمودن شرایط محیطی و زیست شناختی مطلوب برای باکتری اسیدی تیوباسیلوس فرواکسیدان است. از آن جایی که مواد مغذی محیط کشت باکتری تاثیر بسزایی بر روی عملکرد و رشد باکتری پیش گفته دارد، از این رو، در پژوهش حاضر از 2 محیط کشت مجزا در فرایند زیست فروشویی اورانیم در چگالی پالپ های 2.5 و 12.5 درصد، به صورت مقایسه ای، استفاده شده است. محیط کشت های انتخابی شامل محیط کشت متعارف 9k و محیط کشت غنی شده ی 9k با پپتون و تریپتیک سوی براث (TSB) است. فرایند زیست فروشویی اورانیم با استفاده از این 2 محیط کشت و چگالی پالپ های انتخابی در شرایط بهینه انجام پذیرفت. نتیجه های حاصل از چگالی پالپ 2.5 درصد نشان داد که استخراج اورانیم با استفاده از محیط کشت 9k جدید، 2 روز و با استفاده از محیط کشت 9k، متعارف 3 روز به طول انجامید. هم چنین، کل اورانیم موجود در سنگ در چگالی پالپ 12.5 درصد با استفاده از محیط کشت 9k جدید و 9k متعارف به ترتیب در مدت 3 و 7 روز استخراج شد. میزان تغییرات Eh با استفاده از 2 محیط کشت و چگالی پالپ های انتخابی نشان داد که مقدار Eh در محیط کشت 9k جدید به نسبت 9kبه میزان 13 تا 22 درصد افزایش داشته است. با توجه به داده های تجربی به دست آمده در این پژوهش می توان نتیجه گرفت که استفاده از مواد مغذی هم چون پپتون و تریپتیک سوی براث تاثیر بسیار زیادی بر روی عملکرد و فعالیت باکتری و در نتیجه سرعت استخراج اورانیم داشته است و با بهینه سازی شرایط، استفاده از محیط کشت 9kبه همراه پپتون و تریپتیک سوی براث در فرایند زیست فروشویی اورانیم توصیه می شود.