تاثیر سایتوکینین و تنش شوری بر ویژگی های گلدهی و بیوشیمیایی یاسمن زمستانه

هدف از این مطالعه بررسی اثرات سطوح مختلف تنش شوری و محلولپاشی 6-بنزیل آمینوپورین (بنزیل آدنین) بر ویژگی های مورفولوژیک و بیوشیمیایی یاسمن زمستانه بود. بنابراین آزمایشی در سال های 96-1395 در مرکز تحقیقات گلخانه ای دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) انجام شد. این آزمایش بصورت فاکتوریل بر اساس طرح کاملا تصادفی با چهار سطح تنش شوری (2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر) به عنوان عامل اول و سطوح مختلف بنزیل آدنین (کنترل (عدم کاربرد) 25 و 50 میلی گرم در لیتر) به عنوان عامل دوم در 3 تکرار (مجموع 36 واحد آزمایش) انجام شد. صفاتی مانند وزن تر و خشک وزن گل، تعداد گل، درصد کلروفیل a، b، کل، کاروتنوئید و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز گیاه یاسمن زمستانه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطوح شوری و بنزیل آدنین تاثیر معنی داری بر تمام صفات داشت. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز در شوری هشت دسی زیمنس بر متر به طور معنی داری از فعالیت این آنزیم در تیمار دو دسی زیمنس بر متر بیشتر بود و بالاترین فعالیت آن در تیمار هشت دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. از سوی دیگر، در بررسی اثرات استفاده از بنزیل آدنین، مشاهده شد که این تیمار اثرات مثبتی بر تمام صفات مورد بررسی دارد و اثرات آنها وابسته به غلظت است. در پایان می توان گفت، با وجودی که تنش شوری اثر منفی بر یاسمن زمستانه داشت، تیمار بنزیل آدنین اثرات منفی تنش شوری را کاهش داده است.