بررسی ساختار جمعیت علف های هرز مزارع گندم تحت تاثیر نوع کشت و خاک ورزی

به منظور بررسی ساختار جمعیت و تنوع گونه ای بوم نظام های گندم استان قزوین، مطالعه ای طی سال زراعی 1395-1394 اجرا گردید. نمونه برداری به روش شبکه بندی از حدود 330 کوادرات 0/5 متر × 0/5 متر در 9 مزرعه سه هکتاری، در بوم نظام گندم تحت مدیریت های دیم بدون شخم (کم نهاده)، آبی بدون شخم (بی خاک ورزی) و آبی با شخم برگردان دار (پر نهاده) در دو مرحله پنجه زنی و انتهای ساقه دهی انجام شد. میزان تنوع گونه ای سیمپسون، شانون- وینر، غنای مارگالف، منهینیک و شاخص غالبیت به تفکیک جنس و گونه تعیین گردید. شاخص غالبیت در مزارع دیم (0/9245) نسبت به مزارع آبی و در مزارع آبی با شخم برگردان دار (0/7451) نسبت به مزارع آبی بدون شخم (0/6664) بیش تر بود. شاخص شانون در مزارع کم نهاده (2/6973) بیش تر از پر نهاده (1/5230) و در مزارع پر نهاده بیش تر از مزارع بی خاک ورزی (1/4346) بود. بالاترین شاخص غنای مارگالف مربوط به زمین های دیم بود (1/8516) و کم ترین آن در مزارع بدون شخم (0/7432) مشاهده شد. شاخص غنای گونه ای در مزارع کم نهاده بیش تر از مزارع پر نهاده و در مزارع پر نهاده بیش تر از مزارع بی خاک ورزی (با خاک ورزی حفاظتی) بود. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که سیستم های بدون شخم می تواند منجر به کاهش رشد علف های هرز شود.