بهبود الگوریتم تداخل سنجی PSInSAR با استفاده از بهینه سازی شاخص پراکندگی دامنه داده های پلاریمتریک دوگانه سنجنده Sentinel1-A

روش های تداخل سنجی راداری پلاریمتریک مبتنی بر پراکنش گرهای دائمی یک تکنیک موثر در افزایش تراکم و کیفیت فاز پیکسل های  پراکنش گر دائمی می باشند. این روش ها با ترکیب خطی کانال های پلاریمتریک بر اساس بهینه سازی پلاریمتریک کانال بهینه ای را جستجو می کنند که در آن تراکم و کیفیت فاز پیکسل های پراکنش گر دائمی نسبت به کانال های خطی افزایش پیدا کند. در همین راستا، هدف اصلی این مقاله توسعه الگوریتم تداخل سنجی PSInSAR، که تاکنون تنها بر روی داده های تک قطبی بکار گرفته شده است، جهت بکارگیری داده های چندزمانه پلاریمتریک دوگانه با هدف بهبود این الگوریتم در شناسایی پیکسل های  پراکنش گر دائمی قابل اطمینان می باشد. این بهبود بر اساس بهینه سازی پلاریمتریک با تابع هدف شاخص پراکندگی دامنه (ADI) بر روی 17 تصویر پلاریمتریک دوگانه (VV/VH) سنجنده Sentinel1-A انجام گرفت. روش بهینه سازی مورد استفاده در این تحقیق روش ESPO می باشد. نتایج نشان می دهد که تعداد پیکسل های  پراکنش گر کاندید و نهایی کانال بهینه در مقایسه با کانال VV به ترتیب حدود 2.6 و 2 برابر افزایش پیدا کرد. همچنین در این مقاله مکانیزم های پراکنشی که در بهینه سازی پلاریمتریک با داده های پلاریمتریک دوگانه قابل استخراج هستند، مورد بررسی و تفسیر فیزیکی قرار گرفتند. در نهایت نقشه فرونشست جنوب غربی تهران با پردازش سری زمانی هر دو الگوریتم  PSInSAR معمولی و الگوریتم PSInSAR بهبودیافته، بدست آمد.