ارزیابی اثر پارامترهای موثر بر خواص رئولوژیکی و مکانیکی پوششهای خودرویی پلاستیزول تقویت شده با نانو ذرات سیلیکا با استفاده از روش تاگوچی

پلاستیزولها، ترکیباتی شامل رزین پلی وینیل کلراید، نرم کننده ها و تقویت کننده به صورت سوسپانسیون مایع می باشند که در اثر حرارت تبدیل به مواد منعطف با کاربردهای متنوع، نظیر پوششهای خودرویی تحت عنوان سیلر می گردند. خواص رئولوژیکی و مکانیکی این ترکیبات بستگی به نوع تقویت کننده دارد. تقویت کننده هایی نظیر نانو سیلیکا جهت بهبود خواص مختلف این ترکیبات به کار گرفته شده اند. در این تحقیق، با استفاده از روش تاگوچی و مدل بهینه به دست آمده از طراحی آزمایش، اثر نوع پی وی سی (PVC)، مش کربنات کلسیم، نوع نرم کننده و اندازه ذرات سیلیکا بر خواص مکانیکی و رئولوژیکی این ترکیبات نظیر گرانروی، استحکام، سختی و مورفولوژی بررسی شد. در بخش ارزیابی اندازه ذرات از میکروسکوپ روبشی استفاده شد و نتایج مورد بحث و تحلیل قرار گرفت. بر اساس تحلیل های واریانس و نتایج کسب شده مشخص شد که برای حصول شرایط بهینه و بیشترین مقدار استحکام برای پوششهای پلاستیزول نهایی می بایستی از رزین PVC با مقدار K برابر با 70، کربنات کلسیم با مش 1000، نرم کننده نوع DBP و نانو ذرات سیلیکا با اندازه 200 حدود نانومتر استفاده شود.