بررسی بازالت های آلکالن بلوک جوپار واقع در جنوب کرمان (استان کرمان)

در غرب بلوک جوپار سنگ های بازالتی به سن نئوژن دیده می شود که عمدتا روی سنگ های اسیدی (ریولیتی) قرار گرفته‎اند. طیف گسترده تر ترکیبات آذرین بلوک جوپار بازالت، آندزیت، داسیت و ریولیت است. سنگ های بازالتی مورد مطالعه دارای کانی های اصلی الیوین، پلاژیوکلاز و پیروکسن هستند و بافت کلی آنها میکرولیتی پورفیری، گلومروپورفیری، هیالوپورفیری و گاهی اینترگرانولار است. در بررسی الگوهای عناصر کمیاب خاکی شیب عمومی تغییرات دارای روند نزولی است و نشانگر غنی شدگی این سنگ ها از عناصر نادر خاکی سبک و تهی شدگی از عناصر نادر خاکی سنگین است. بر پابه نمودارهای تعیین محیط تکتونو ماگمایی همه نمونه های مورد مطالعه در محدوده ی جزایر کمانی ناشی از فرورانش قرار می گیرند و ویژگی محیطهای حاشیه فعال قاره ای را نشان می دهند. ماگمای اولیه سنگ های مورد مطالعه از ذوب بخشی 1-5 درصدی یک منبع گوشته ای گارنت لرزولیتی به وجود آمده اند. به نظر می رسد ادامه همگرایی های عربستان و اوراسیا در اواخر میو-پلیوسن سبب به هم خوردگی و آشفتگی در ترازهای حرارتی گوشته شده است. در اثر این آشفتگی حرارتی گوشته لیتوسفری با فاز باقیمانده گارنت و آهنگ ذوب بخشی کم، ذوب شده و ماگمای قلیایی منطقه مورد مطالعه را تشکیل داده است. صعود ماگمای بازی داغ و استقرار آن در پوسته سبب توسعه ذوب بخشی در این ناحیه شده و ماگمای اسیدی جوپار را به وجود آورده است. این ویژگی باعث شده است که ماگمای اسیدی و محصولات پرتابی آن ابتدا از ذوب پوسته خارج شده و سپس ماگمای بازی قلیایی فوران کند. در تحول ماگمایی سنگ های آتشفشانی جوپار فرآیند AFC نیز تاثیر داشته است.