بررسی نحوه تدارکات در جنگ های نادرشاه افشار

با بررسی زندگی نادر در می یابیم که وی همیشه در حال جنگ بوده یا در حال آماده سازی لشکر جهت حمله به نقطه ای به سر می برده؛ از این رو، توجه به نحوه شکرکشی های نادر و به خصوص مباحث مربوط به پشتیبانی و تدارکات نظامی و غیرنظامی نادر در طی لشکرکشی هایش، بسیار حائز اهمیت است که در این مقاله به عنوان یک موضوع کلی مورد بررسی قرار گرفته است. یکی از مشخصات بارز و قابل توجه جنگ های نادر، سرعت عمل درجابجایی و انتقال لشکر از نقطه ای به یک منطقه دور دست در مدت زمان کم می باشد؛ که این موضوع مستلزم داشتن تدارکات کافی و پشتیبانی کامل می باشد. تدارکات نظامی در زمان نادرشاه افشار، را از نظر نوع کاربرد به سه دسته می توان تقسیم نمود:1. ملزومات انفرادی و شخصی مانند لباس، خوراک، لوازم خواب و رفاه و بهداشت و درمان
2. لوازم نظامی و جنگی مانند توپ، خمپاره، زنبورک، تفنگ فتیله ای و چخماقی و تپانچه و گلوله های مورد نیاز
3. حیوانات جنگی و باری و علوفه و لوازم مورد نیاز
نادر شاه در نقاط مختلف ایران، ازجمله بندرعباس، بوشهر، مازندران و... کارگاه هایی برای ساختن توپ، باروت و گلوله دایر کرده بود و دراغلب لشکرکشی های خود غله مورد نیاز و نیز خوراک سربازان خود را از طریق رکن اصلی ارتش خود که آماد و پشتیبانی را بر عهده داشتند، تامین می نمود. وی هم چنین تلاش نمود تا اقتدار ایران در خلیج فارس و حفاظت از مرزهای دریایی جنوبی را با ایجاد یک نیروی دریایی قوی بازیابد. وی برای این کار اولا لطیف خان حاکم فارس را مامور به تهیه و خرید کشتی های جنگی نمود و از سوی دیگر، به راه اندازی یک کارگاه کشتی سازی در بندر نادریه -بوشهر- و تهیه و ارسال چوب های لازم برای این کارگاه از مازندران و نیز ساختن یک کارگاه توپ سازی و ریخته گری برای مجهز کردن کشتی ها به توپ های جنگی در بندرعباس اقدام نمود.