تاثیر تمرین استقامتی مادران دارای سندرم متابولیک با مصرف متفورمین بر ظرفیت اکسیدانی و آنتی اکسیدانی نوزادان حاصل از آنها

استرس اکسایشی بالا در زنان باردار منجر به پاتوژنز یا پیشرفت بیماری در نوزادان می شود. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تمرین استقامتی مادران دارای سندرم متابولیک با مصرف متفورمین بر ظرفیت اکسیدانی و آنتی اکسیدانی نوزادان حاصل از آنها بود.

در این مطالعه ی تجربی، 16سر رت ماده ی نژاد ویستار با میانگین وزنی 20±100گرم به طور تصادفی در 4گروه سندرم متابولیک+کنترل، سندرم متابولیک+متفورمین، سندرم متابولیک+تمرین و سندرم متابولیک+متفورمین+تمرین قرار گرفتند. مدل سندرم متابولیک با استفاده از تغییر جیره ی غذایی انجام شد و با کمک شاخص Lee تایید گردید. متفورمین mg 500 نیز با دوز mg100به ازای هر کیلوگرم از طریق آب مصرفی روزانه به موش ها داده شد. برنامه ی تمرین استقامتی به مدت 8 هفته، 5 روز در هفته و هر جلسه 15-40دقیقه و با سرعت 10-25 متر بر دقیقه بر روی تردمیل اجرا شد. بارداری در موش ها پس از مشاهده ی پلاک واژنی مورد تایید قرار گرفت و پس از طی دوره ی بارداری و زایمان موش ها، نوزادان حاصل از آنها (4 سر نوزاد از هر مادر به عنوان نمونه ی اصلی پژوهش) یک هفته بعد از تولد جهت تشریح آماده شدند.

نتایج نشان داد متفورمین تاثیر معنی داری بر سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و مالون دی آلدئید (MDA) نسبت به گروه کنترل نداشت، اما تمرین استقامتی و تمرین استقامتی به همراه متفورمین منجر به افزایش SOD و کاهش MDA در بافت قلب نوزادان شد (000/0P=).

با توجه به نتایج، به نظر می رسد تمرین هوازی مادران دارای سندرم متابولیک اثر حفاظتی روی دستگاه اکسایشی و ضد اکسایشی در فرزندان آنها دارد.