اثر سربرداری بر ویژگی های جعفری آفریقایی (Tagetes erecta) تحت تیمار اسیدجیبرلیک

یکی از خصوصیات گیاهان برگ زینتی تولید برگ های کافی و شاخه های جانبی برای ایجاد ظاهر متراکم است. در بعضی موارد لازم است که شاخه های مختلفی را با برخی از هورمون رشد ایجاد کنیم تا بتوانند به اندازه کافی برگ و شاخه های جانبی تولید کنند. شایع ترین عامل های درمان کننده، اسید جیبرلیک می باشد که شاخ و برگ گیاه را تولید می کنند. در پژوهش حاضر، هدف ما تعیین اثرات سربرداری تحت سطح مختلف اسید جیبرلیک بر برخی خصوصیات مورفولوژیک گل جعفری آفریقایی و همچنین تعیین بهترین زمان سربرداری تحت سطوح مختلف اسید جیبرلیک می باشد. در این مطالعه سربرداری به عنوان عامل اول در سه سطح (0، 45 و 90 روز پس از نشاءکاری) و اسید جیبرلیک به عنوان عامل دوم در چهار سطح (100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر) استفاده شد. این تحقیق در قالب آزمایش فاکتوریل 4 × 3 شامل سه سطح سربرداری (عامل اول) و چهار سطح اسید جبیرلیک (عامل دوم) به صورت طرح کاملا تصادفی (CRD) با چهار تکرار و در هر تکرار چهار گلدان استفاده گردید. بذرها در نیمه اول شهریور کشت گردیدند و پس از شش برگچه ای شدن (ارتفاع 7 سانتی متر) به گلدان نشایی انتقال یافتند گل ها پس از اینکه در گلدان استقرار یافتند (حدودا 15 روز پس از نشاء کاری)، تحت تیمار سربرداری و محلول پاشی سطح اسید جیبرلیک قرار گرفتند محلول پاشی در طی سه مرحله با فواصل زمانی 10 روزه صورت گرفت. نتایج نشان داد کاربرد تنظیم کننده رشد اسید جیبرلیک در مقایسه با تیمار شاهد، باعث افزایش تعداد شاخه در 60،90 روز پس از محلول پاشی گردید. در بین تیمارها، تیمار سربرداری 90 روزه + 200 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک بیشترین تعداد شاخه در طی 60 و 90 روز پس از محلول پاشی، در گیاه جعفری آفریقاییشد. بنابراین استفاده توام سربرداری 45 روز به همراه محلول پاشی 200 میلی گرم در لیتر تنظیم کننده رشد اسید جیبرلیک میزان رشد مورفولوژیکی را به طور قابل توجهی در گیاه جعفری آفریقایی را افزایش داد.