عوامل تعیین کننده ی انتقالات بین نسلی والدین سالمند و فرزندان بزرگ سال در شهر تهران

انتقالات بین نسلی خصوصی به عنوان جزئی از روابط بین نسلی به مبادلات مالی و غیرمالی بین نسل های مختلف در خانواده گفته می شود. انتقالات مالی به عنوان جبران کننده ی کسری چرخه ی عمر در سنین بالا و پایین و عامل مهمی در تامین نیازهای اعضای خانواده در این مراحل از چرخه ی عمر تلقی می شود. هدف از این مطالعه شناخت ترکیب انتقالات بین نسلی، عوامل تعیین کننده ی این انتقالات و درک پیچیدگی های آن در مناطق 22 گانه ی شهر تهران است. داده های موردنیاز از طریق پیمایش نمونه ی 681 نفری از سرپرستان خانوار 50 ساله و بیشتر شهر تهران در تابستان سال 1396 جمع آوری شده است. نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان می دهد در سطح زوج های والدین-فرزندان، والدین به هر فرزند ماهیانه 6050 هزار ریال پرداخت کرده است و 1680 هزار ریال دریافت کرده است. الگوی سنی انتقالات نشان می دهد که انتقالات پرداختی والدین با افزایش سن آ ن ها کاهش و انتقالات دریافت شده ی آن ها افزایش می یابد. نتایج تحلیل های آماری نشان می دهد که سطح درآمد والدین مهم ترین عامل در تبیین انتقالات بوده و میزان منابع و نیازها و ویژگی های اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی طرفین انتقالات نیز عوامل مهمی در تبیین این گونه از انتقالات بوده است. نتایج تحقیق همچنین حاکی از این است که انگیزه های انتقالات بین والدین و فرزندان با مدل های همنوع دوستانه سازگارتر است.