ارزیابی اثر نوع سمپاش و دز علف کش تری بنورون- متیل (گیاهستار) در کنترل علف های هرز پهن برگ اراضی گندم آبی

به منظور ارزیابی سمپاش های رایج و دزهای مختلف علف کش تری بنورون- متیل در کنترل علف های هرز پهن برگ گندم آبی، تحقیقی در 75 کیلومتری شمال شرق مشهد واقع در مزارع روستای حکیم آباد در بهار 1393 به اجرا درآمد. قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار بود. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد 5 نوع سمپاش (الکترواستاتیک، تراکتوری لانس دار، میکرونر، پشتی اتومایزر و تراکتوری بوم دار) به عنوان عامل اصلی و کاربرد علف کش تری بنورون- متیل در مقادیر 15، 20 و 25 گرم در هکتار به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد سمپاش پشت تراکتوری بوم دار بطور معنی داری منجر به کاهش تراکم و وزن خشک تمامی علف های هرز شده درحالیکه سمپاش پشتی اتومایزر و تراکتوری لانس دار دارای کمترین کارایی بودند. نتایج اثر متقابل کاربرد نوع سمپاش و میزان مصرف علف کش تری بنورون- متیل نیز حاکی از برتری معنی دار سمپاش پشت تراکتوری بوم دار به همراه دز مصرفی 25 گرم در هکتار علف کش تری بنورون- متیل در کنترل اغلب علف های هرز پهن برگ گندم در مقایسه با سایر تیمارها داشته و توانسته بود منجر به افزایش عملکرد گندم آبی به میزان 5050 کیلوگرم در هکتار شود. بیشترین میزان مصرف محلول سم مربوط به سمپاش تراکتوری لانس دار (8/732 لیتر در هکتار) و کمترین آن مربوط به سمپاش میکرونر (9/34 لیتر در هکتار) بود. بهترین ضریب یکنواختی پاشش متعلق به سمپاش بوم دار پشتی تراکتوری (8/1 = VMD/NMD) و بعد از آن سمپاش میکرونر با ضریب پاشش (3 = VMD/NMD) تخمین زده شد. بعبارت دیگر، سمپاش پشت تراکتوری بوم دار نسبت به سمپاش میکرونر دارای کیفیت پاشش یکنواخت تری است. همچنین این دو سمپاش نسبت به سایر سمپاش های مورد آزمایش دارای برتری بودند. بالاترین درصد لهیدگی محصول مربوط به سمپاش بوم دار پشت تراکتوری (5/14 درصد) و کمترین آن مربوط به سمپاش میکرونر (8/2 درصد) بود. همچنین سمپاش پشت تراکتوری بوم دار و میکرونر پشتی به ترتیب با 2/3 و 1/1 هکتار بر ساعت دارای بیشترین و کمترین ظرفیت مزرعه بودند.