مطالعه رفتار هیدرولوژیکی و هیدرولیکی سیلاب شهری در بخشی از شهر ساری

حوزه های آبخیز شهری رفتار هیدرولوژیکی و هیدرولیکی کاملا متفاوتی نسبت به حوزه های طبیعی بروز می دهند. شهر های واقع در نوار ساحلی خزر، سالانه چندین بار هنگام بارش و رگبار های نسبتا شدید، دچار سیل گرفتگی شده و چشم انداز نامطلوبی را در سطح شهر ایجاد می کند. امروزه ضرورت برقراری نظم و ایجاد محیطی امن برای شهروندان مستلزم برنامه ریزی جامع، طراحی و مدیریت سیستم های دفع آب های سطحی می باشد، که این امر می تواند در قالب یک روش کارآمد و با استفاده از مدل های محاسبه و کنترل رواناب های شهری تحقق یابد. در این پژوهش ازمدل MIKE SWMM جهت شبیه سازی سیلاب در حوزه های آبخیز شهر ساری استفاده شده است. محدوده مورد مطالعه بخشی از شهر ساری با مساحت 64/39 هکتار است که به 51 زیرحوزه تقسیم گردید و به این منظور اطلاعاتی از قبیل وضعیت اقلیمی، توپوگرافی، رژیم هیدرولوژیکی منطقه، وضعیت فعلی شبکه های جمع آوری آب های سطحی و خصوصیات هیدرولیکی آن ها جمع آوری شد. با به کارگیری این مدل توسط مجموعه ای از داده های هیدرولوژیکی و داده های هیدرولیکی سیستم زهکشی، قابلیت شبکه جمع آوری آب های سطحی در خروج آب های سرگردان حاصل از رگبارهای طرح با تداوم 2، 4 و 6 ساعته و با دوره های بازگشت 2، 5، 10 و 25 سال ارزیابی شد. نتایج شبیه سازی نشان داد که برخی از مجاری آبروی موجود در این نواحی توانایی و قابلیت عبور دادن سیلاب طراحی را نداشته و این امر موجب می گردد تا در محل گره های منتهی به مسیر های بحرانی اضافه بار و شرایط سیلابی ایجاد شود که این وضعیت در برخی از گره ها به حدی طولانی خواهد شد که می تواند موجب بروز مشکلات جدی در خصوص تردد و آب گرفتگی معابر شود.