نقش آبخیزداری شهری در توسعه ی پایدار شهری با تاکید بر مدیریت رواناب ها

در صورتی که آبخیزداری را به معنی یکپارچه یک حوزه ی آبخیز بدانیم، شهر به عنوان یکی از واحدهای اصلی یک حوزه ی آبخیز به شمار می رود. امروزه آبخیزداری شهری، به عنوان یکی از زیر شاخه های مهم آبخیزداری، راه کارهای بهره برداری و مدیریت پایدار از منابع آبخیز در حوضه های شهری و حریم آن ها را به منظور بازسازی تخریب هایی که در اثر توسعه ی شهری به وجود آمده است طراحی و تدوین می نماید و در پی راه کارهایی با تاکید بر توسعه ی پایدار شهری جهت نگهداری منابع برای حال و آینده در محیط شهر، از طریق استفاده ی بهینه از زمین، و وارد کردن کمترین ضایعات به منابع تجدیدناپذیر است. با توجه به اهمیت توسعه و ترویج آبخیزداری شهری در ایران، و ارتباط نزدیک آن با توسعه ی پایدار شهری، و ضرورت آگاهی مدیران و برنامه ریزان عرصه های شهری، در این پژوهش سعی بر آن شده به بررسی نقش آبخیزداری شهری در توسعه ی پایدار شهری با تاکید بر کنترل رواناب و استفاده بهینه از باران از طریق استحصال آب باران در پشت بام ها، بام سبز، و یا در راستای تقویت آب های زیرزمینی از قبیل استفاده از روکش های نفوذپذیر که همگی بر اهمیت مدیریت رواناب ها در مباحث آبخیزداری شهری تاکید دارند، پرداخته شد.