بررسی، تحلیل و مقایسه تلمیح در اشعار فریدون مشیری و حمید مصدق

تلمیح به دلیل ظرفیت های بالای ارتباطی، در سیر تطور ادب فارسی نمود داشته و در شعر معاصر فارسی نیز، بازتاب ویژه ای یافته است. این آرایه معنوی موجب بازتاب روایت و داستان در گستره شعر می شود. انعکاس موجز رویدادهای ادبی و غیرادبی در گستره شعر و نثر، تلمیح را به آرایه ای پرکاربرد بدل کرده است. در شعر معاصر، تلمیح با حفظ کارکردهای پیشین، برای تبیین و تشریح دغدغه های شخصی، سیاسی و اجتماعی شاعر نیز، به کار گرفته شده است. در میان شاعران معاصر، فریدون مشیری و حمید مصدق نگاه ویژه ای به تلمیح داشته اند، به طوری که این آرایه در بازنمایی بخشی از منظومه فکری آن دو موثر بوده است. در این تحقیق، با روش توصیفی تحلیلی و رویکرد مقایسه ای، آرایه تلمیح در شعر مشیری و مصدق بررسی شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مشیری از تلمیحات ادبی و مصدق از تلمیحات اسطوره ای بهره بیشتری برده اند و با استفاده از قابلیت های ارتباطی و رسانه ای تلمیح، بسیاری از وقایع عمدتا سیاسی و اجتماعی روزگار خود را منعکس کرده اند. هم چنین، غالب تلمیحات به کار رفته در شعر آن ها ریشه در ادبیات کلاسیک فارسی دارد که این امر بیان گر حرکت ادبی دو شاعر در راستای سنت بلاغی ادبی کهن است.