بررسی رابطه بین ارتباط سازمانی و تسهیم دانش با نقش میانجی اعتماد سازمانی در میان دبیران مدارس

با نقش میانجی اعتماد سازمانی در میان دبیران مدارس انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دبیران مدارس دوره اول و دوم متوسطه شهرستان بیجار در سال تحصیلی 1395 به تعداد 500 نفر تشکیل داد. نمونه آماری 217 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی با حجم متناسب انتخاب شد. شاخص و مبنای طبقات دبیران مرد و زن بوده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ارتباط سازمانی دعایی(1372) با آلفای(91/0)، تسهیم دانش بوک، زمود، کیم و لی(2005) با آلفای(75/0) و اعتماد سازمانی الونن، بلومکویست و پومالاینن(2008) با آلفای(94/0) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی smartpls2 استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که ارتباط سازمانی به صورت مستقیم(185/0=β) و غیرمستقیم(103/0=β) بر تسهیم دانش تاثیرگذار است (در مجموع288/0=β). ارتباط سازمانی به صورت مستقیم(521/0=β) بر اعتماد سازمانی تاثیرگذار می باشد(در مجموع521/0=β). اعتماد سازمانی به صورت مستقیم(198/0=β) بر تسهیم دانش تاثیرگذار است(در مجموع198/0=β). همچنین تاثیر ارتباط سازمانی بر تسهیم دانش به صورت غیرمستقیم توسط متغیر میانجی، اعتماد سازمانی با(35/0=β) تبیین شد. در این رابطه زمانی که اعتماد سازمانی به عنوان متغیر میانجی وارد معادله می شود، دارای قدرت بیشتری است. به عبارت دیگر، می توان گفت که ارتباط سازمانی با نقش میانجی گری اعتماد سازمانی موجب افزایش تسهیم دانش در میان دبیران می شود.