فیلوژنی مولکولی گونه های Aegilops L. و Triticum L. با استفاده از فاصله-اندازهای بین رونوشت های ژن های ریبوزومی

تحلیل فیلوژنی گونه های Triticum L. و Aegilops L.  با استفاده از توالی های بین رونوشت های ژن های ریبوزومی هسته ای (ITS) انجام شد. طول کل محصولات PCR در ITS1 و ITS2 به ترتیب از 650 جفت باز تا 700 جفت باز متغیر بود. پس از هم ترازی، تنوع توالی ها بین گونه ها محاسبه شد. محتوای G+C نواحی ITS بین 8/60% در ITS2 تا 5/61% در ITS1 متغیر بود. تحلیل فیلوژنی با استفاده از روش نزدیک ترین همسایه (NJ) و بر مبنای فواصل ژنتیکی جفتی، انجام گرفت. نتایج درخت NJ به خوبی توانست گونه های دو جنس Triticum L. و Aegilops L. را از هم جدا کند و سه کلاستر ایجاد کرد، گندم های اینکورن، گندم های پلی پلوئید و آژیلوپس ها. نتایج ما نشان داد که ارتباط بین ژنوم A گندم نان و T. urartu نسبت به T. boeticum بیشتر است. در ارتباط با ژنوم D، نزدیکی بیشتری بین گندم نان و Ae. Tauschii  نسبت به سایر گونه های آژیلوپس حامل ژنوم D (Ae. crassa و Ae. cylindrica) مشاهده شد. نتایج به دست آمده همچنین نشان دادند که Ae. speltoides از سایر گونه های جنس آژیلوپس جدا بود و در کلاستر گندم های پلی پلوئید قرار گرفت. رابطه نزدیک بین Ae. speltoides  و گندم های پلی پلوئید نشان داد که این گونه محتمل ترین دهنده ی ژنوم B به گونه های گندم می باشد. مطالعه حاضر، پتانسیل نواحی ITS را در مطالعات فیلوژنی تایید کرد و قویا تکامل گندم های زراعی را که از طریق هیبریداسیون و پلی پلوئیداسیون بین گونه های Triticum L و Aegilops L. اتفاق می افتد را تصدیق کرد.