بررسی کارآیی روش های تجربی برآورد تبخیر- تعرق مرجع (بر پایه درجه حرارت) در اقلیمهای مختلف (مطالعه موردی ایران)

بررسی کارآئی روش های تجربی برآورد تبخیر و تعرق مرجع در برآورد نیاز آبی گیاهان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا، در این مطالعه از داده های هواشناسی 154 ایستگاه سینوپتیک کشور در مقطع آماری 15 ساله(1377 تا 1391)، تبخیر- تعرق پتانسیل برای تمام ایستگاه های سینوپتیک کشور، با استفاده از روش های محاسباتی مبنی بر درجه حرارت هوا، مشتمل بر17 روش محاسبه شدند. نتایج حاصل از روش های مختلف با نتیجه حاصل از روش مرجع (فائو- پنمن- مانتیث) مقایسه گردیدند. بهترین و بدترین روش ها براساس شاخصهای آماری مختلف، شامل ضریب رگرسیونی، جذر مربعات، متوسط خطای تخمینها و معیار جاکوویدزانتخاب شدند. نتایج نشان داد، که به ترتیب برای اقلیم خشک، روش های هارگریوز-M4، هارگریوز، هارگریوز-M2، هارگریوز-M1، هامون1961، هامون1963و هارگریوز سامانی مناسبترین روش ها می‎باشند. برای اقلیم نیمهخشک روش های هارگریوز-M4 ، هارگریوز، هامون1963 و هارگریوز سامانی مناسبترین روش ها بودند.در اقلیم مدیترانهای روش های هارگریوز- M4و هارگریوز مناسبترین روش ها بودند.در اقلیم نیمهمرطوب روش های هارگریوز-M4 و هارگریوز-M2 مناسبترین روش ها برگزیده شدند.در اقلیم مرطوب نیز روش های هارگریوز-M4، هارگریوز- M2و هارگریوز-M1 مناسبترین روش ها و در اقلیمهای بسیار مرطوب روش های هارگریوز-M4، هارگریوز، هارگریوز-M1 و بلانیکریدل-4 مناسبترین روش ها و روش چندل نامناسبترین روش برای همه اقلیم‎ها بود.ضمنا مطالعات لیسیمتری انجام شده در اقلیم نیمه خشک، انتخاب بهترین و بدترین روش های برآورد تبخیر- تعرق مبنی بر درجهحرارت را تایید نمودند.