ارائه مدل سنجش رضایت مندی عمومی از عملکرد سیستم‎های بهداشتی و درمانی

با توجه به اهمیت نحوه ارائه خدمات و مراقبت‎های بهداشتی-درمانی، چگونگی عملکرد سیستم‎های مذکور و آثار برجسته آن بر رضایت مندی عموم، این سوال مطرح می شود که چگونه می توان میزان رضایت مندی عمومی را در خصوص خدمات بهداشتی - درمانی مورد ارزیابی قرار داد؟ پژوهش حاضر در پی ارائه مدلی جهت سنجش میزان رضایت مندی عمومی از عملکرد و نحوه ارائه خدمات بهداشتی-درمانی است. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی و اهداف کاربردی در سال 1397 در بین 384 مراجعه‎کننده به بیمارستان‎های شهرستان شاهرود انجام شد. مبتنی بر مرور ادبیات موضوع و نظرات خبرگان، ابتدا ابعاد سنجش رضایت مندی از خدمات بهداشتی-درمانی شناسایی شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. در نهایت، تحلیل روابط مابین ابعاد مدل توسط رویکرد مدل‎سازی معادلات ساختاری انجام گردید. یافته های کلیدی پژوهش نشان می دهند که رضایت مندی عمومی از عملکرد سیستم بهداشتی - درمانی به ترتیب اولویت با ابعاد «کیفیت خدمات بهداشت-درمان» با ضریب مسیر 0/87، «قابلیت‎ها و مهارت‎های کارکنان و پزشکان» با ضریب مسیر 0/77، «دسترسی به خدمات» با ضریب مسیر 0/66 و «هزینه خدمات»  با ضریب مسیر 0/54، ارتباط آماری معناداری دارد. لحاظ نمودن ابعاد رضایت مندی یادشده نقش بسزایی در ارائه صحیح خدمات، عملکرد مطلوب و افزایش کارایی خدمات بهداشتی - درمانی دارد و می‎تواند موجب انجام اقداماتی جهت افزایش معنادار رضایت‎مندی دریافت‎کنندگان این خدمات شود. علاوه بر آن، با استفاده از نتایج پژوهش حاضر می توان زمینه را برای دسته بندی مشتریان برحسب سطح رضایت مندی کسب شده و ویژگی های آن ها فراهم نمود.