تدوین مدلی برای پیش بینی نشانگان ضربه عشقی در دانشجویان بر اساس ویژگی های شخصیتی، طرح واره های ناسازگار اولیه و کیفیت روابط دلبستگی

 ضربه عشقی در دانشجویان پدیده ای رایج است که باعث مسائل تحصیلی و روان شناختی در آن ها می شود. این پژوهش با هدف تعیین نقش ویژگی های شخصیتی، طرح واره های ناسازگار اولیه و کیفیت روابط دلبستگی در پیش بینی نشانگان ضربه عشقی انجام شد.  روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد رودهن با شکایت تجربه شکست عاطفی بودند. تعداد 200 نفر نمونه با روش هدفمند انتخاب شدند. افراد بر اساس نمره برش مقیاس نشانگان ضربه عشق غربالگری شدند و به پرسش نامه های پژوهش پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش مدل یابی معادلات ساختاری و با نرم افزار لیزرل انجام شد.  یافته های مدل معادلات ساختاری نشان داد شاخص ریشه میانگین مجذورات تقریب برابر 047/0 است و مدل برازندگی خوبی دارد.  مدل پیشنهادی مربوط به عوامل پیش بینی کننده نشانگان ضربه عشقی، برازنده داده هاست و ویژگی های شخصیتی، طرح واره های ناسازگار اولیه و کیفیت روابط دلبستگی، نشانگان ضربه عشقی را پیش بینی می کنند.