اثر رژیم های مختلف رطوبتی و سوپر جاذب زئولیت بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه بزرک

به منظور مطالعه اثر سوپر جاذب طبیعی زئولیت بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه بزرک تحت رژیم های مختلف رطوبتی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه شهرکرد در سال 1396 انجام شد. عامل اصلی در چهار رژیم رطوبتی شامل آبیاری پس از 50 (شاهد)، 80، 130 و 180 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاسA و عامل فرعی، در سه سطح ، عدم کاربرد زئولیت (شاهد)، 5 تن در هکتار و 10 تن در هکتار زئولیت بودند. نتایج نشان داد که کاربرد زئولیت بر صفات شاخص سبزینگی، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود ولی بر وزن هکتولیتر معنی دار نشد. رژیم های مختلف رطوبتی بر کلیه صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار بودند. اثر برهم کنش عامل ها بر تعداد کپسول در بوته در سطح احتمال یک درصد و بر شاخص سبزینگی در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. نتایج نشان داد با افزایش مقادیر سوپرجاذب زئولیت، تحت تیمارهای رژیم رطوبتی، همه صفات افزایش داشتند به طوری که کاربرد 10 تن زئولیت در هکتار، بیشترین تاثیر را بر رشد و عملکرد گیاه بزرک در تمامی شرایط آبیاری (آبیاری معمول و یا تحت شرایط تنش خشکی) از خود نشان داد. بیشترین عملکرد دانه بزرک (1581کیلو گرم در هکتار) مربوط به کاربرد 10 تن زئولیت در هکتار و کمترین عملکرد دانه (1331 کیلو گرم در هکتار) مربوط به عدم کاربرد زئولیت بود.