مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در میان سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت ادراری در شهر اصفهان. 1396

آنتی بیوتیک های خانواده آمینوگلیکوزید جهت درمان عفونت های ناشی از باکتری های گرم منفی و برخی از باکتری های گرم مثبت استفاده می شوند. در میان گونه های باکتریایی مختلف، مقاومت به آمینوگلیکوزیدها از طریق سازوکارهای مختلفی ایجاد می شود که از مهمترین آنها می توان به غیرفعال شدن این آنتی بیوتیکها از طریق آنزیم های تغییردهنده اشاره داشت. این مطالعه با هدف تعیین مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در میان سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در شهر اصفهان به انجام رسیده است. در این مطالعه 286 سویه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه ادرار بیماران مبتلا به عفونت ادراری از 2 بیمارستان در شهر اصفهان در طی سال 1396 جدا گردید و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی شناسایی شد. مقاومت سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین نسبت به 16 آنتی بیوتیک تعیین گردید و وجود تایپهای مختلف SCCmec و ژنهای موثر در مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزیدها مشخص گردید. در مجموع 12 سویه (39 درصد) استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به سفوکسی تین و واجد ژن mecA در میان سویه ها شناسایی گردیدند. تمامی سویه های مقاوم به متی سیلین نسبت به آنتی بیوتیک های ونکومایسین، لینزولاید و کینوپریستین دالفوپریستین حساس بودند و بیشترین میزان مقاومت نیز نسبت به پنی سیلین، سیپروفلوکساسین، اریترومایسین و کلیندامایسین مشاهده گردید. همچنین، 85،86،89،89،92 و 63 درصد سویه ها نسبت به ترتیب نسبت به توبرامایسین، کانامایسین، تتراسایکلین، آمیکاسین، نئومایسین و جنتامایسین مقاومت نشان دادند. نود و هفت درصد سویه ها واجد SCCmec تایپ III بودند و ژنهای aac(6’)-Ie+aph(2’)، ant(4’)-Ia، ant(6)-Ia و aph(3’)-IIIa نیز به ترتیب در 63،60،56و38 درصد سویه ها شناسایی شدند. شیوع بالای مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزیدها در میان سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جداسازی شده از عفونت ادراری موید عدم کارآیی این آنتی بیوتیک ها جهت درمان عفونت های ادراری در این مطالعه است.