فعالیت آزمایشگاهی جمی فلوکساسین برعلیه اشرشیا کولی مقاوم به لووفلوکساسین و سیپروفلوکساسین دارای DNA gyrase جداشده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

اورتریت عفونتی شایع در بیمارستان می باشدکه امروزه درمان آن به واسطه افزایش شیوع باکتری های های مقاوم به دارو با مشکل مواجه شده است . هدف از این مطالعه تعیین الگوی مقاومت به جمی فلوکساسین در سویه های اشرشیاکولای مقاوم به فلوروکینولون ها واجد DNA ژیراز جداشده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بود. در این مطالعه توصیفی مقطعی – بیماران مبتلا به عفونت ادراری با یا بدون علامت در بخش مراقبت های ویژه مورد بررسی قرار گرفتند . پس از شناسایی ایزوله های ای.کولای ، به منظور تعیین حداقل غلظت مهاری سیپروفلوکساسین ، لووفلوکساسین و جمی فلوکساسین از روش میکرودایلوشن براث استفاده شد . با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با پرایمرهای اختصاصی، ژن مقاومت فلوروکینولونی (gyrA) شناسایی گردید. فراوانی جدایه های ا ی.کولای مقاوم به سیپروفلوکساسین %32.2بود. %87.3 سویه ها به جمی فلوکساسین حساس بودند در حالیکه 53.5% و 46.5% جدایه ها به ترتیب درطبقه بندی حساس به سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین قرار گرفتند . حداقل غلظت مهاری جمی فلوکساسین که رشد 90% جدایه هارا مهار کرد 0.5 میکروگرم در میلی لیتر بودکه هشت برابر کمتر ازلووفلوکساسین و سیپروفلوکساسین بود. بررسی واکنش زنجیره ای پلیمراز بر روی جدایه های مقاوم به جمی فلوکساسین ، موتاسیون درکدن سرین 83 ژن gyrA را تایید کرد. ما نتیجه گرفتیم نه تنها مقاومت به فلورکینولون ها ، بلکه فراوانی ژن gyrA در سویه های ای.کولای جدا شده از بیماران بستری رو به افزایش است.