نگرش کشاورزان نسبت به کارآفرینی کشاورزی برای مقابله با اثرات زیان بار تغییر اقلیم و عوامل موثر بر آن

سازگاری با تغییر اقلیم سازگاری سیستم های طبیعی یا انسانی در واکنش به تغییرات اقلیمی یا اثرات آن به منظور تعدیل آسیب ها و بهره گیری از فرصت ها است. کارآفرینی کشاورزی به معنای فرآیند شناسایی فرصت ها و تهدیدهای محیط فعالیت با سیاست گذاری جدید برای تحول در کشاورزی است. بنابراین، کارآفرینی در کشاورزی می تواند یک سیاست سازگاری با اثرات زیان بار تغییر اقلیم باشد. هدف از این بررسی، ارزیابی نگرش کشاورزان نسبت به کارآفرینی کشاورزی به عنوان یک سیاست مقابله با اثرات زیان بار تغییر اقلیم و عوامل موثر بر آن بود. جامعه آماری این تحقیق 7861 نفر از روستائیان شهرستان بابلسر بود که با استفاده از نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای، تعداد 140 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری برگزیده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات تحقیق، پرسشنامه بود و میزان پایایی سوالات آن بیش از 60/0 بود. در بخش تحلیل یافته ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) برای توصیف داده ها و از آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون) برای شناسایی عوامل موثر استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که نگرش کشاورزان به کارآفرینی کشاورزی مثبت است. در بین عوامل اثرگذار، فشار هنجاری و باور تغییر اقلیم مهم ترین عوامل تعیین کننده گرایش کشاورزان به کارآفرینی کشاورزی بودند. استفاده از توانمندی ها و حمایت دهیاری ها و شوراهای اسلامی روستاها برای آگاهی بخشی به کشاورزان درباره کارآفرینی کشاورزی؛ افزایش دانش محیط-زیستی کشاورزان،  آشنایی کشاورزان با کارشناسان کارآفرینی و بهره گیری از خدمات مشاوره ای آنها؛ فراهم نمودن تسهیلات مالی متناسب با وضعیت مالی کشاورزان به منظور جلو گیری از مهاجرت از جمله پیشنهادات ترویج کارآفرینی کشاورزی بودند.