مقایسه تکنیک ریلیز وضعیتی با و بدون تکنیک استرین- کانتراسترین بر میزان درد، دامنه حرکتی گردن مردان دارای نقاط ماشه ای فعال عضله تراپزیوس فوقانی

نقاط ماشه ای، نقاطی حساس و تحریک پذیر در باند سفت عضله اسکلتی و نیام آن هستند که با فشار انگشت، درد ارجاعی، کاهش دامنه حرکتی و کوفتگی عضلانی ایجاد می کنند. لذا هدف از این مطالعه بررسی مقایسه تاثیر تکنیک ریلیز وضعیتی با و بدون تکنیک استرین-کانتراسترین بر نقاط ماشه ای فعال عضله ی تراپز فوقانی بود. جامعه ی هدف شامل مردان دارای نقاط ماشه ای در عضله ی تراپز فوقانی بودند که در دامنه ی سنی 30 تا 60 سال قرار می گرفتند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول، تکنیک ریلیز وضعیتی همراه با تکنیک استرین-کانتراسترین و گروه دوم، فقط تکنیک ریلیز وضعیتی را دریافت نمودند. هر گروه، پنج جلسه درمان را یک روز در میان دریافت کردند. درد بر اساس  مقیاس بصری درد (VAS) و دامنه حرکتی گردن بوسیله گونیامتر، قبل و 48 ساعت بعد از درمان ارزیابی شد. روش های آمار مورد استفاده شامل آزمون تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری مکرر بود. اختلاف معنی داری در مقیاس شدت درد و دامنه حرکتی گردن بعد از مداخله تمرینی در هر دو گروه مشاهده شد(P<0/005 ). در مقایسه دو گروه پس از درمان، در متغیر شدت درد و همچنین دامنه حرکتی گردن اختلاف معنی داری مشاهده گردید (P<0/005)، به طوری که در گروه ریلیز وضعیتی همراه با تکنیک استرین کانتراسترین بهبود بیشتری حاصل شد. تکنیک ریلیز وضعیتی در دو وضعیت با و بدون تکنیک استرین - کانتر استرین در کاهش درد و بهبود دامنه حرکتی گردن در افراد دارای نقاط ماشه ای عضله تراپزیوس فوقانی موثر هستند. تکنیک ریلیز وضعیتی همراه با تکنیک استرین -کانتر استرین در مقایسه با ریلیز وضعیتی تاثیر بیشتری در کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی گردن داشت.