تاثیر مصرف عسل حاوی باسیلوس کواگلانس بر شاخص های التهابی و استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی

نفروپاتی دیابتی، از عوارض خطرناک دیابت بوده که شیوع نسبتا بالایی در بیماران دیابتی دارد و سبب نارسایی کلیه می شود. هدف از این مطالعه تاثیر مصرف عسل پروبیوتیک بر شاخص های التهابی و استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی بود. این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی 60 بیمار مبتلا به نفروپاتی دیابتی انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه شامل: گروه مصرف کننده عسل پروبیوتیک حاوی CFU/g108 باکتری باسیلوس کواگلانس 11T و گروه مصرف کننده عسل کنترل (هرگروه 30 نفر) به میزان روزانه 25 گرم به مدت سه ماه، تقسیم شدند. در شروع مطالعه و پس از سه ماه مصرف عسل ها (جهت تعیین شاخص گلیسمی، فاکتورهای لیپیدی، شاخص های التهابی و استرس اکسیداتیو)، نمونه های خون ناشتا از بیماران گرفته شد. در این مطالعه پس از سه ماه مداخله، در بیماران مصرف کننده عسل پروبیوتیک در مقایسه با بیماران گروه کنترل، سطح انسولین سرمی (8/1±2/1- در برابر 3/1±1/0- میکرو واحد برمیلی لیتر، 004/0p=) و HOMA-IR (6/0±5/0- در برابر 4/0±003/0، 002/0p=)، پروتئین واکنشگر با حساسیت بالای C (4/2±9/1- در برابر 7/2±2/0 میلی گرم برلیتر، 01/0p=) و سطوح مالون دی آلدئید (6/0±1/0- در برابر 0/1±6/0 میکرومول برلیتر، 002/0p=)، به طور معنی داری کاهش یافت. شاخص QUICKI (009/0±005/0+ در برابر 005/0±0007/0، 004/0p=) نیز به طور معنی داری بهبود پیدا کرد. نتایج این مطالعه نشان داد مصرف عسل پروبیوتیک به مدت سه ماه در بیماران مبتلابه نفروپاتی دیابتی سبب بهبود متابولیسم انسولین، میزان hs-CRP سرمی و MDA پلاسما می شود، اما بر سایر پروفایل های متابولیکی تاثیری ندارد.