شناسایی ترکیبات شیمیایی، فعالیت آنتی اکسیدانی، میزان فنل و ارزیابی اثر مهارکنندگی و کشندگی اسانس زنجبیل بر تعدادی از سویه های میکروبی بیماریزا در شرایط برون تنی

زنجبیل (زنجفیل)، از زمان های قدیم در ایران، چین و هند به عنوان دارو و ادویه مورد استفاده بوده است. امروزه، زنجبیل در بسیاری از مواد غذایی، نوشیدنی ها و مواد دارویی مصرف می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی فعالیت ضدباکتریایی و ضدقارچی اسانس زنجبیل بر تعدادی از سویه های بیماریزا و تعیین ترکیبات شیمیایی، فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس زنجبیل با 2 و 2 دی فنیل - 1- پیکریل هیدرازیل انجام شد. در این مطالعه تجربی، شناسایی ترکیبات شیمیایی موجود در اسانس زنجبیل و اندازه گیری کمی آن به کمک دستگاه های کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنجی جرمی صورت گرفت. فعالیت ضدمیکروبی با روش های مختلف کیفی و کمی (دیسک دیفیوژن آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی) ارزیابی شد. فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس زنجبیل به روش رنگ سنجی سیور - دالی و کاهش ظرفیت رادیکالی تعیین گردید. داده ها با استفاده از آزمون یک طرفه و توکی آنالیز شدند. در این مطالعه، بیشترین و کمترین قطر هاله بازدارندگی در غلظت 100 میلی گرم برمیلی لیتر بر کاندیدا آلبیکنس و سالمونلا تیفی مشاهده شد. حداقل غلظت مهارکنندگی اسانس زنجبیل برای سویه های سودوموناس آئروژینوزا، سالمونلا تیفی، اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس، لیستریا اینوکوا، باسیلوس سرئوس، کاندیدا آلبیکنس و آسپرژیلوس نایجر به ترتیب برابر با 50، 50، 25، 25/6، 5/12، 5/12، 25/6 و 25/6 میلی گرم برمیلی لیتر به دست آمد. حداقل غلظت کشندگی اسانس، بالاتر از حداقل غلظت مهارکنندگی بود. Zingiberene با 48/29%، ترکیب اصلی اسانس زنجبیل بود و فعالیت آنتی اکسیدانی (IC50) و فنل کل اسانس زنجبیل به ترتیب: 45/93 میکروگرم برمیلی لیتر و 65/76 میلی گرم گالیک اسید برآورد شد. نتایج این مطالعه نشان داد اسانس زنجبیل بر باکتری های گرم مثبت نسبت به باکتری های گرم منفی، موثرتر است؛ بنابراین آزمایش های بالینی برای تحقیقات آتی پیشنهاد می گردد.