ارزیابی هم خوانی روش های مختلف تعیین پایداری ساختمان خاک برای برآورد فرسایش پاشمانی

پایداری خاکدانه ها یکی از عوامل مهم اثرگذار بر فرسایش خاک است. هدف از انجام این پژوهش مقایسه روش های مختلف برآورد پایداری خاکدانه ها، شامل اندازه گیری پاشمان، الک تر و مقاومت برشی اندازه گیری شده با فروسنج مخروطی افتان برای برآورد فرسایش پاشمان است. برای این منظور، 28 نمونه خاک با ویژگی های اولیه متفاوت از نظر بافت، آهک و ماده آلی از خاک های سطحی استآن های اصفهان و چهارمحال بختیاری جمع آوری شد. میزان پاشمان (S) با دستگاه شبیه ساز باران، مقاومت برشی (τ) با فروسنج مخروطی افتان و میانگین وزنی قطر خاکدانه ها (MWD) و میانگین هندسی قطر خاکدانه ها (GMD) با استفاده از الک تر اندازه گیری شدند. نتایج همبستگی بین روش های مختلف نشان داد میزان پاشمان با τ و GMD همبستگی منفی و معنی دار و τ با GMD و MWD همبستگی مثبت و معنی دار داشت. نتایج نشان داد که S عمدتا به توزیع اندازه ذرات، MWD و GMD به کربن آلی، و τ هم به توزیع اندازه ذرات و هم به کربن آلی خاک وابسته است. برای ارزیابی کارآیی روش ها در خاک های متفاوت، خاک های مورد مطالعه با استفاده از روش K-means در محیط نرم افزار MATLAB بر اساس ویژگی های اولیه خوشه بندی شدند. مقایسه میانگین بین خوشه ها با استفاده از آزمون حداقل تفاوت معنی دار (LSD) در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد هر سه روش، روند تغییرات پایداری خاکدانه در گروه های مختلف را به طور مشابه برآورد می کنند؛ بنابراین روش های ذکرشده به جای یکدیگر قابل استفاده هستند و فروسنج مخروطی افتان را می توان به عنوان یک روش درجا برای اندازه گیری پایداری خاکدانه در برابر فرسایش پاشمانی معرفی کرد.