بررسی میزان جذب امواج راداری مگنتوالکتریکی Ba0.7Sr0.3TiO3-Mn0.5Zn0.5Fe2O4 و کامپوزیت آن ها با استفاده از دستگاه تحلیل گر شبکه

استفاده از مواد جاذب از روش های رایج برای جلوگیری از دید راداری است. در این پژوهش با توجه به کاربرد مواد جاذب راداری، دو نوع ماده مهم یکی با ضریب دی الکتریک بالا (پروسکایت Ba0.7Sr0.3TiO3) و دیگری با ضریب نفوذپذیری بالا (فریت Mn0.5Zn0.5Fe2O4)، که نامزدهای خوبی برای مواد جاذب امواج راداری هستند، مدنظر قرار گرفته و با استوکیومتری معین به روش سل- ژل سنتز شدند. دو ماده موردنظر و سه کامپوزیت از آن ها با سه درصد مختلف تهیه و ساختار، مورفولوژی و اندازه بلورک ها آن ها با مشخصه یابی های پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی گردید. از پنج ماده مختلف نانو پودر تهیه شده، رنگ دانه مخصوص آن با رزین اپوکسی کر 828 تهیه و بر روی سطح بدون جاذب، با ضخامت تقریبی یک میلی متر، لایه نشانی شد. مقدار جذب امواج راداری آن ها با استفاده از دستگاه تحلیل گر شبکه در محدوده GHz12-8 مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقدار جذب امواج در محدوده GHz12-8 وابسته به ماده با ضریب دی الکتریک ماده بوده و ماده با ضریب نفوذپذیری بالا نقش چندانی در آن ندارد. بیش ترین مقدار جذب برای ماده با ضریب دی الکتریک بالا با مقدار تقریبی dB24- در حوالی GHz5/9 مشاهده شد.