رفتارهای پرخطر دانشجویان و تاملی بر پزشکی شده آن

در دهه های اخیر، شاهد افزایش جمعیت دانشجویان بوده ایم. با اینکه این جمعیت جوان نقش مهمی در توسعه کشور به عهده دارد، اما شیوع رفتارهای پرخطر و کج روی های اجتماعی در میان آنها برابر با هدر رفتن پتانسیل های خلاق و سازنده جامعه است که جبران عوارض نامطلوبش نیازمند سرمایه گذاری های فراوانی است. پژوهش حاضر به دنبال شناسایی فراوانی، تاکیدات جغرافیایی و نقد تحلیل های پزشکی بر رفتارهای پرخطر شامل مصرف سیگار، مشروبات الکلی و مواد مخدر در بین دانشجویان داخل ایران است. روش مورد استفاده، مرور نظام مند پژوهش های در دسترس در این خصوص در بازه ی زمانی (1395 - 1370) با جستجوی الکترونیکی در پایگاه اطلاعات بوده که با دو عامل محدود کننده نمونه دانشجویی و کمی بودن مطالعه، مورد گزینش قرار گرفته اند، در نهایت 49 پژوهش وارد تحلیل شده و روند رو به افزایش این گونه رفتارها را در بین دانشجویان نشان داده اند. همچنین این مسئله در استان های خراسان جنوبی، کرمانشاه، کرمان، خوزستان، تهران ، گلستان ،مازندران، سمنان و همدان نسبت به دیگر استان ها شیوع بیشتری داشته اند. متاسفانه با وجود اینکه مصرف سیگار، مشروبات الکلی و مواد مخدر در بین دانشجویان، مسائلی اجتماعی بوده اما 24 مورد از پژوهش ها رویکردی پزشکی داشته اند و شاهد کمبود تبیین های جامعه شناختی و حتی روان شناسانه و پرشکی بر روی استان هایی که مصرف آنها بالا است، قرار گیرد تا شاهد کاهش ریشه ای این مسائل در بین دانشجویان باشیم.