تاثیر خاک ورزی حفاظتی و مدیریت بقایای گندم بر برخی خصوصیات خاک و عملکرد ذرت

بهبود ویژگی های خاک برای دستیابی به کشاورزی پایدار، مستلزم مدیریت صحیح بقایای گیاهی است. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر روش های خاک ورزی حفاظتی (کم خاک ورزی و بی خاک ورزی) و اثر کاربرد سطوح بقایای گندم بر خصوصیات خاک و عملکرد ذرت دانه ای بود. تیمارهای خاک ورزی در سه سطح، کم خاک ورزی با دیسک، کم خاک ورزی با خاک ورز مرکب (چیزل پکر)، بی خاک ورزی و مدیریت بقایای گندم در چهار سطح، حذف بقایا از طریق سوزاندن (روش مرسوم)، حفظ 35، 75 و 100 درصد بقایا اعمال شد. آزمایش به صورت بلوک های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد، از نظر آماری دو تیمار کم خاک ورزی در یک گروه و بی خاک ورزی با میانگین عملکرددانه برابر 12370[H1]  کیلوگرم در گروه دیگر قرار گرفتند. عملکرد دانه ذرت در روش کم خاک ورزی با چیزل پکر 635 کیلوگرم در هکتار نسبت به تیمار بی خاک ورزی بیشتر بود. در دو روش کم خاک ورزی عملکرد تقریبا 5 درصد بیشتر از روش بی خاک ورزی شد. کربن آلی و پتاسیم خاک تحت تاثیر خاک ورزی و میزان بقایا قرار گرفت به طوری که تیمار سوزاندن بقایا در هر سه روش خاک ورزی، کمترین میزان کربن آلی و بیشترین فسفر و پتاسیم قابل جذب خاک را به خود اختصاص داد. اثرمتقابل خاک ورزی و مدیریت بقایا در سال نشان داد که تیمار سوزاندن بقایای گندم در شرایط کم خاک ورزی در سال سوم بیشترین پتاسیم قابل جذب در خاک را داشته است. کربن آلی خاک در سال سوم آزمایش در سه تیمار حفظ بقایا نسبت به سال اول به ترتیب 13%، 19% و 19 درصد افزایش نشان داد، همچنین کم خاک ورزی با چیزل پکر در سال سوم آزمایش با حفظ 75 درصد بقایا، باعث افزایش 8 درصدی کربن آلی خاک گردید. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق توصیه می شود، برای منطقه مورد مطالعه از سوزاندن بقایا پرهیز شود و از روش های کم خاک ورزی و حفظ 75-35%  بقایا در خاک استفاده شود.  [H1]عملکرد هر تیمار را جداگانه بنویسید.