مخازن هیدروکربنی با مقاومت کم یا با اختلاف مقاومتی کم با لایه های مجاور؛ مروری بر علل رخداد و روش های تحلیل
تولید هیدروکربن مشروط به شناسایی حضور آن در لایه های رسوبی است. روش های گوناگونی برای شناسایی هیدروکربن در مراحل مختلف اکتشاف، توسعه و تولید میادین نفت و گاز وجود دارد. یکی از مهم ترین روش ها، برداشت نگارهای مقاومتی چاه است که می تواند تفسیر نسبتا دقیقی از حضور و میزان هیدروکربن در لایه های رسوبی را ارایه دهد. مبنای این روش، مشاهدات آزمایشگاهی است که رفتار مقاومتی متفاوت هیدروکربن و آب را در مقابل انتشار جریان الکتریکی اثبات کرده است. اما گاها به دلایل مختلف، مقاومت لایه های حاوی هیدروکربن کاهش می یابد که در این شرایط، تحت عنوان لایه های مخزنی با مقاومت پایین شناخته می شوند. از طرفی در برخی مواقع لایه حاوی هیدروکربن دارای اختلاف مقاومت کم (Low-contrast) با لایه های آبی مجاور است که استفاده از نگارهای مقاومتی برای تشخیص حضور هیدروکربن در این لایه ها را چالش بر انگیز می کند. در این مقاله، به بررسی عواملی که باعث رخداد این پدیده در مخازن ماسه سنگی و کربناته می شود پرداخته شده است. روش های ارایه شده برای رفع خطاهای محاسباتی به منظور محاسبه دقیقتر اشباع آب از داده های نگار های مقاومتی در مخازن ماسه سنگی و کربناته متفاوت می باشند. اغلب مدل های توسعه یافته به بررسی عواملی که بروز پدیده مقاومت پایین را تشدید می کنند پرداخته اند. در مخازن ماسه سنگی وارد کردن اثر کانی های هادی جریان در محاسبه ی اشباع آب، استفاده از رابطه ی مناسب برای اعمال اثر وجود شیل در سازند، محاسبه حداقل مقاومت در هر اشباع و استفاده از مدلPetrophysical rock typing (PRT) و استفاده از نگار های اندازه گیری تخلخل، و برای مخازن کربناته استفاده از داده های چند نگار مختلف، نگار سیگما، نگار NMR، استفاده از نگار های ترکیبی و استفاده از مقاومت عمودی روش هایی هستند که در این مقاله بررسی شده اند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.