بررسی تاثیر قصه گویی به روش ایفای نقش بر مهارتهای ارتباطی واجتماعی کودکان اوتیسمی

اختلال طیف اوتیسم شایع ترین اختلال نافذ رشد می باشد. نقصان در مهارتهای اجتماعی، علایق، رفتار و فعالیت های تکراری و محدود، علائم مشخصه آن می باشد. این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است  که با اجرای قصه گویی به روش ایفای نقش بر واحد های مورد پژوهش انجام  شده است. جامعه مورد نظر در این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به اوتیسم، که در مراکز اوتیسم شهرستان خرم اباد در سال1396 پرونده داشتند می باشد. 30 کودک اوتیسمی 16-5 ساله به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه  ATECقبل و بعد از اجرای مداخله جمع آوری و سپس پردازش شد. میانگین مهارت های ارتباطی (گفتار، زبان و ارتباط) قبل از مداخله 855/0 به 24/1 بعد از آن رسید، میانگین مهارت های اجتماعی از 822/0 به 21/1 بعد از مداخله رسید. در این زمینه میزان همبستگی پاسخ ها قبل و بعد 684/0 مشاهده شد که معنی داری آن با 000/0p= تایید شده است.  قصه گویی به روش ایفای نقش یکی از مداخله های درمانی موثر و مقرون به صرفه، برای بهبود عملکرد ارتباطی و اجتماعی کودکان اوتیسمی می باشد.