بررسی پاسخ Atriplex halimus به تنش شوری و خشکی در مرحله گیاهچه ای

به منظور بررسی اثر سطوح های مختلف تنش خشکی و شوری (0، 4-، 8-، 12-، 16- بار) بر مولفه های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه Atriplex halimus در مرحله گیاهچه ای تحت کشت هیدروپونیک، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه هیدرواکولوژی دانشگاه گنبدکاووس در سال 1392 به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که تنش های خشکی و شوری اثر معنی‎داری بر صفات طول ریشه و ساقه‎، وزن خشک ریشه‎ و ساقه‎، کلروفیل a، b و کل و فنل کل گونه A. halimus داشتند. مطابق نتایج، سطح 4- بار از تنش خشکی اثر افزایشی معنی دار بر طول ریشه و وزن خشک ریشه A. halimus در مقایسه با شاهد نشان دادند. در مقابل این صفات در سطوح بالاتر از تنش خشکی به شدت کاهش نشان داد. سطح 4- بار شوری نیز اثر تحریک کنندگی معنی دار ب وزن خشک ساقه A. halimus نشان داد. در مقابل محتوی رنگیزه های کلروفیلی a، b و کل A. halimus در تمام تیمارهای آزمایشی خشکی و شوری کاهش نشان دادند. بیشترین اثر کاهشی مربوط به تیمار 16- بار بود. محتوی فنل کل A. halimus با افزایش سطح تنش شوری و خشکی از روند افزایشی برخوردار بود. این مطالعه نشان می دهد علی رغم افزایش در محتوی فنل کل تحت تنش های موردبررسی و نقش آن به عنوان آنتی اکسیدان غیرآنزیمی، محتوی کلروفیل کل و صفات مورفولوژیکی در سطوح مختلف، هم چنان از روند کاهشی برخوردار می باشند. این امر نشان دهنده تنش بالای خشکی و شوری به علاوه عدم کفایت ترکیبات فنلی در پاسخ به تنش ها می باشد.