تاثیر هشت هفته بازی های اصلاحی بر میزان کایفوزیس وضعیتی و تعادل دانش آموزان معلول شنوایی

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته بازی های اصلاحی بر میزان کایفوزیس وضعیتی و تعادل دانش آموزان معلول شنوایی بود. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و طرح آن به روش پیش آزمون پس آزمون بود. 24 نفر از دانش آموزان ناشنوا با میانگین سنی 42/1 ± 8/10سال، میانگین قد 05/6 ± 5/140 سانتی متر و وزن 65/5± 25/35 در دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) در این تحقیق شرکت کردند. از آزمون BESS برای اندازه گیری تعادل ایستا، از آزمون Y برای اندازه گیری تعادل پویا و خط کش منعطف برای زاویه کایفوز استفاده شد. گروه تجربی یک دوره برنامه تمرینی ثبات مرکزی را به مدت 8 هفته و 3 بار در هفته انجام دادند. از آزمون t مستقل برای مقایسه پیش آزمون- پس آزمون و از آزمون t زوجی برای مقایسه تفاوت های بین گروهی در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. نتایج تحقیق در گروه مداخله بعد از 8 هفته بازی های اصلاحی، تفاوت معنی داری را در زاویه کایفوز وضعیتی، تعادل ایستا و پویا دانش آموزان ناشنوا را نشان داد ؛ اما در گروه کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0p≤). نتیجه تحقیق بیانگر این است، برنامه های توانبخشی می تواند کایفوزیس وضعیتی و تعادل ایستا و پویای را در معلولین شنوایی بهبود بخشد و می توان از این برنامه ها در کنار سایر برنامه های تمرینی دیگر استفاده کرد.