اثر نانوذرات اکسیدآهن بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی و پراکسیداسیون چربی در بافت کبد ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)

نانوذرات آهن با تولید رادیکال های فعال اکسیژن منجر به استرس اکسیداتیو شده و در نتیجه فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی را تحت تاثیر قرار می دهند. هدف از این پژوهش بررسی میزان سمیت، در غلظت های مختلف نانوذرات آهن در کبد ماهی کپور بود. بررسی تغییرات در میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی ناشی از نانوذرات می تواند به عنوان شاخص استرس اکسیداتیو باشد. بدین منظور بچه ماهیان کپور با طول کل 0/8±11 سانتی متر و وزن 0/6±17 گرم در معرض غلظت های (ppm 50،30،10،0) نانوذره آهن قرار گرفتند. نمونه برداری در روزهای 0، 1، 7 و 14 انجام شد. در این تحقیق آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز در بافت کبد و میزان پراکسیداسیون چربی (MDA) به عنوان شاخص استرس اکسیداتیو مورد سنجش قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که قرار گیری در معرض نانوذرات آهن منجر به افزایش معنی دار در میزان پراکسیداسیون چربی و تغییر درفعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی با گذشت زمان می شود(0/5>p). تغییرات مشاهده شده در سیستم دفاع آنتی اکسیدانی در واقع، پاسخی بیولوژیک در هنگام قرار گرفتن در معرض نانوذرات اکسید آهن است. بنابراین، پایش شاخص های زیستی مانند آنزیم های آنتی اکسیدانی و سطح مالون دی آلدهید می تواند به عنوان شاخص مناسب برای سنجش استرس اکسیداتیو وارد شده به ماهی کپورمعمولی باشد.