تحلیل رابطه رهبری اخلاقی با مدیریت استعداد سازمانی

امروزه افراد انتظار دارند در سازمان به خوبی درک شوند و مورد توجه و احترام قرار گیرند. رهبری اخلاقی تلاش های ‏بی دریغ رهبر در ایجاد زمینه اخلاقی برای تاثیرگذاری بر رفتار کارکنان نشان می دهد و از طرفی باید بیان کرد حفظ و نگهداری ‏سازمان، بدون کارکنان با استعداد، راضی و وفادار، امکان پذیر نیست، زیرا آنان هستند که خدمات را با کیفیت بالاتری ارائه ‏می کنند و برای سازمان اهمیت دارند. مدیریت استعداد، شناسایی استعداد و سپس همنوا کردن آن با نقش های شغل به منظور ‏بیشینه کردن فرد می باشد. ‏ پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی، از حیث هدف، کاربردی است. جامعه ی آماری این ‏پژوهش کارکنان یک شرکت خدماتی بخش خصوصی که تعداد آنها 243 نفر می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ‏حجم نمونه این پژوهش 165 نفر انتخاب شد.  ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته میباشد. پس از جمع آوری، 153 ‏پرسشنامه کامل بازگشت داده شد و مورد تجزیه  و تحلیل قرار گرفت. روش آماری پژوهش حاضر معادلات ساختاری مبتی بر ‏رگرسیون میباشد.  ‏ طبق نتایج به دست آمده در این پژوهش، فرضیه اصلی مورد تایید واقع شد، فرضیه ای که بیان می کرد رهبری اخلاقی ‏با مدیریت استعداد سازمانی رابطه مثبت دارد و از 12 فرضیه فرعی پژوهش، 7 فرضیه مورد تایید قرار گرفت. ‏ با توجه به پیامدهای مثبت رهبری اخلاقی برای سازمان ها و جوامع لازم است مدیران این نوع از رهبری را در ‏خود تقویت کنند