گونه‏ شناسی برخورد مخاطبان با پیام دینی از منظر قرآن

امروزه ارتباطات اجتماعی و رسانه‏ ها یکی از مهم‏ترین حوزه‏ های مطالعاتی است. ارتباط حداقل از سه رکن پیام، پیام ‏فرست و دریافت‏ کننده تشکیل شده و چون حداقل یکی از ارکان ارتباط مخاطب است، موضوع مخاطب‏ شناسی و مطالعات مربوط به آن بسیار مهم است. در این عرصه یکی از مسائل مهم، شناخت گونه‏ های برخورد مخاطبان با پیام است؛ چرا که آگاهی از چگونگی برخورد با پیام در ساخت پیام و نحوه و میزان اثرگذاری آن موثر است. نوشتار حاضر در صدد بیان گونه‏ های برخورد مخاطبان با پیام دینی از منظر قرآن کریم است. نگارنده بر آن است که قرآن مصداق بارز و تام پیام دینی است؛ پس می‏ توان با شناسایی گونه‏ های برخورد مخاطبان با آن به گونه‏ های برخورد با پیام دینی دست یافت. یافته‏ های این پژوهش که به روش اسنادی و با رویکرد توصیفی تحلیلی صورت گرفته، حاکی از آن است که برخوردها در نوع کلی، به دو گونه پذیرشی و غیرپذیرشی تقسیم می‏شوند. برخوردهای پذیرشی پیوستاری از پذیرش زبانی تا ایجاد تغییر در مخاطب را دربرمی‏ گیرد. برخوردهای غیرپذیرشی نیز گونه‏ های متعددی دارد. رویگردانی، انکار ، بهانه ‏جویی و دشمنی با پیام دینی، گونه ‏های برخورد غیرپذیرشی است.