تاثیر کیتوزان بر صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی به لیمو (Lippia citriodora L.) در شرایط مزرعه ای و درون شیشه ای

کیتوزان از جمله محرک های زیستی است که باعث تغییرات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی در گیاهان می شود. در این راستا، دو آزمایش جداگانه به منظور بررسی اثر کیتوزان بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه به لیمو در شرایط درون شیشه ای و مزرعه ای انجام شد. در شرایط کشت درون شیشه ای، غلظت های 5/12، 25، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر کیتوزان به محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) اضافه و اثر آنها بر خصوصیات رشدی به لیمو ارزیابی شد. نتایج نشان داد که کیتوزان اثر معنی داری بر تمام صفات مورد ارزیابی، به جز درصد گیاهان سالم، تعداد شاخساره جانبی و تعداد برگ کلروزه، دارد. در شرایط کشت بافت، با افزایش غلظت مصرفی کیتوزان، طول بلندترین شاخه، شاخص کلروفیل و طول گیاه به لیمو در غلظت های 50 و 100 میلی گرم بر لیتر افزایش و برعکس، کیتوزان در تمام غلظت ها باعث کاهش تعداد گره در بلندترین شاخه شد. اثر افزایشی کیتوزان بر درصد ریشه زایی و تعداد ریشه مثبت بوده و در غلظت های 50 و 100 میلی گرم بر لیتر به بالاترین میزان رسید. در وزن تر شاخساره، تعداد برگ و بلندترین ریشه نیز اثر مثبت کیتوزان مشاهده شد و غلظت های کمتر از 100 میلی گرم بر لیتر اثر بهتری داشتند. همچنین، کاربرد کیتوزان تغییرات نامنظمی در میزان سیترال نشان داد. در شرایط مزرعه ای، اثر کیتوزان در غلظت های 5/12، 25، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر بر شاخص های رشدی به لیمو ارزیابی و اثر مثبت غلظت 50 میلی گرم بر لیتر کیتوزان در تعداد گل آذین، طول بزرگ ترین گل آذین و وزن تر برگ مشاهده شد. بنابراین، استفاده از غلظت های 50 و 100 میلی گرم بر لیتر کیتوزان در شرایط درون شیشه ای و مزرعه ای به خاطر داشتن اثر مثبت بر بیشتر خصوصیات رشدی به لیمو قابل توصیه می باشد.