حذف کروم سه و شش ظرفیتی از محیط های آبی با استفاده از لئوناردیت

حضور کروم در آب آشامیدنی و ورود پساب صنایع به منابع آب های زیرزمینی، سلامت بشر و محیط زیست را به خطر می اندازد. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر لئوناردیت در حذف آلایندهای Cr+6، Cr+3 از محیط های آبی انجام شد. مقادیر بهینه فاکتورها به روش مدل سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی تعیین شد. داده های جذب با معادلات سینتیکی شبه مرتبه اول و دوم برازش داده شدند. همچنین اثرات کاتیون ها و آنیون های تداخل کننده در جذب کروم تعیین شد. نتایج نشان داد که فاکتور زمان تماس، مقدار لئوناردیت و pH بیشترین تاثیر را در حذف کروم دارند. داده های سینتیکی کروم نسبت به معادله شبه مرتبه دوم (995/0=R2) به خوبی برازش داده شد. مقادیر پارامترهای ظرفیت (qe) و ضریب جذبی (Kads) Cr3+نسبت به Cr6+ بیشتر بود. به طوری که Cr3+ در فاصله زمانی کوتاه به مقدار زیاد توسط جاذب جذب شد. همچنین Fe (III) به عنوان کاتیون و SO42- به عنوان آنیون تداخل کننده، باعث کاهش حذف کروم Cr3+ و Cr6+ توسط لئوناردیت شدند. استنباط می شود که لئوناردیت به عنوان جاذب زیست تخریب پذیر، برای حذف کروم مناسب است و می توان از آن در حذف کروم از آب های آلوده استفاده نمود.