تارشگری جهانی و امنیت بین الملل، بر اساس مکتب کپنهاگ

تارشگری بین المللی به عنوان یک ورودی آشوب ساز، یکی از مهمترین عوامل در بی ثباتی نظام بین الملل و برجسته ترین مسئله امنیتی در قرن بیست و یکم است. تارشگری به مثابه یک پدیده بین المللی، تهدیدی جدی برای امنیت ملی، بشری، منطق های و جهانی است و امروزه هیچ کشوری از حملات تارشگری و پیامدهای آن مصون نیست، بنابراین تحلیل مسائل مربوط به تارشگری بین الملل و امنیت با استناد به نظریات روابط بین الملل، نقش مهمی در درک چالش های تارشگری دارد. از این رو در این پژوهش تلاش گردیده، با توجه به ابعاد مختلف امنیت از منظر مکتب کپنهاگ و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به این پرسش پاسخ داده شود که تارشگری جهانی، امنیت بین الملل را چگونه با چالش و تهدید مواجه می سازد؟ در پاسخ به سوال پژوهش این فرضیه مطرح است که، فعالیت های تارشگری بیش از پیش امنیت نظامی، مرزها و استقلال سرزمینی کشورها را در سراسر جهان تهدید خواهد کرد. به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر اقتصاد ملی و بین المللی تاثیر می گذارد. با افزایش درگیری های فرق های در میان مسلمانان جهان، رشد اسلام هراسی و اسلام ستیزی؛ به ویژه در جوامع غربی و رشد گرایش جنگجویان خارجی به گروه های تارشگری، امنیت اجتماعی را تهدید می کند. با سلب حق حیات، حق آزادی و امنیت شخصی و حق آزادی در مذهب و عقیده امنیت انسانی را در معرض تهدید قرار می دهد و فعالیت های مرتبط با تارشگری تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم مخربی بر محیط زیست می گذارد.