بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و کیفیت تدریس در میان استادان دانشگاه علوم پزشکی ارتش از دیدگاه دانشجویان

ویژگی های شخصیتی استادان نقش موثری در کاهش میزان پیشرفت تحصیلی و افزایش بازدهی یادگیری دانشجویان ایفا می کند و از جمله اینکه ویژگی های شخصیتی استادان می تواند پیش بینی کننده تغییرات در سبک های تدریس او باشد. این مطالعه به منظور بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و کیفیت تدریس در میان استادان دانشگاه علوم پزشکی ارتش انجام شد. مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش آن توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل 947 دانشجوی در حال تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی ارتش در سال تحصیلی 1397-1396 بودند. برای تعیین حجم نمونه با مراجعه به جدول کرجسی و مورگان 175 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اخلاق حرفه ای تدریس نجفی و همکاران  و کیفیت تدریس سراج بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون به کمک نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد. نتایج نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی و کیفیت تدریس استادان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (0/01>P). بدین معنا که هرچه میزان مولفه ویژگی های شخصیتی در استادان بالاتر باشد، به احتمال بیشتری کیفیت تدریس آن ها بالاتر خواهد بود. مقدار همبستگی این دو متغیر برابر با 0/389 بود که این مقدار در سطح 0/01 معنادار می باشد. با توجه نتایج مطالعه حاضر و وجود رابطه مثبت و معنادار بین «ویژگی های شخصیتی» و متغیرهای «اخلاق حرفه ای»، توجه به ویژگی های شخصیتی استادان می تواند یکی از شاخص ها و راهبردهای اساسی جهت بهبود تضمین کیفیت تدریس در دانشگاه علوم پزشکی ارتش باشد.