تاثیر نانونقره بر آلودگی باکتریایی و شاخص های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بادام GN15 کشت بافتی

نانوتکنولوژی توانسته راهگشای روش های نوینی در علوم گیاهی و تحقیقات کشاورزی باشد. این تحقیق به منظور بررسی اثرات نانونقره در 4 غلظت (صفر (شاهد)، 100، 150 و 200 میلی گرم بر لیتر) و 8 تکرار، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، بر درصد زنده مانی، آلودگی باکتریایی و شاخص های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی ریزنمونه های بادام GN15، در دانشگاه ارومیه، اجرا شد. جوانه انتهایی بادام رشدیافته در محیط کشت MS حاوی 3 درصد ساکاروز و 8/0 درصد آگار، در محیط مشابه، حاوی غلظت های مختلف نانونقره و 1 میلی گرم بر لیتر BAP، واکشت و در اتاقک رشد قرار داده شدند. با افزایش غلظت نانونقره، درصد زنده مانی ریزنمونه ها افزایش و آلودگی باکتریایی و قارچی کاهش یافتند. نانونقره در غلظت های صفر تا 100 میلی گرم بر لیتر، باعث افزایش طول ریشه، تعداد برگ، میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کارتنوئید و کربوهیدرات های محلول برگ و در غلظت های بالاتر، موجب کاهش این فاکتورها شد. افزایش غلظت نانونقره باعث کاهش طول ساقه و تعداد ساقه شد، اما روی تعداد ریشه تاثیر معنی داری نداشت. با وجود تاثیر افزایش غلظت نانونقره در کاهش آلودگی باکتریایی، تا سطح 200 میلی گرم بر لیتر، حتی تا کمتر از 10 درصد، بهترین سطح، درجهت بهبود ویژگی های رویشی و بیوشیمیایی ریزنمونه های GN15، تیمار 100 میلی گرم بر لیتر بود.