تاثیر پیری بذر بر جوانه زنی و فعالیت های آنزیمی لوبیا (.Phaseolus vulgaris L) تحت شرایط تنش شوری

جوانه زنی و سبز شدن سریع بذر، یک عامل مهم و تعیین کننده در عملکرد نهایی گیاهان است. این تحقیق با هدف بررسی اثر پیری بذر بر ویژگی های جوانه زنی لوبیا، رقم صدری تحت تاثیر تنش شوری به صورت آزمایش فاکتوریل، بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال 1395 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل پیری بذر در چهار سطح شاهد، 24، 48 و 72 ساعت با استفاده از آزمون پیری تسریع شده و تنش شوری در پنج سطح، صفر (آب مقطر)، 2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر از منبع سدیم کلراید بود. نتایج این آزمایش نشان داد که کمترین متوسط زمان جوانه زنی و بیشترین درصد جوانه زنی و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه در تیمار 24 ساعت پیری بذر و تیمار آب مقطر (شاهد) به دست آمد. همچنین بیشترین میزان ضریب آلومتریک، بنیه بذر و فعالیت آنزیم های آلفا و بتا آمیلاز نیز در تیمار 24 ساعت پیری و تیمار شاهد شوری مشاهده گردید. به طورکلی، در طی فرآیند پیری تسریع شده با گذشت زمان کیفیت، بنیه و قدرت بذر و به دنبال آن ظرفیت و سرعت جوانه زنی برای زنده ماندن بذر کاهش یافت. به طورکلی، افزایش دوره پیری و افزایش سطوح تنش شوری از طریق تجمع انواع گونه های اکسیژن فعال در سلول و آسیب رساندن به لیپیدهای غشا، پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک بر جوانه زنی و شاخص های مرتبط با آن و فعالیت آنزیم های جوانه زنی در بذر گیاه لوبیا، تاثیر منفی گذاشته و درنهایت موجب افت شاخص های جوانه زنی گردید.